FRANCJA – LA ROCHELLE POMNIK JEANA GUITONA BURMISTRZA

NA SZLAKU ZATOKI BISKAJSKIEJ OCEANU ATLATYCKIEGO FRANCJA – LA ROCHELLE

POMNIK JEANA GUITONA BURMISTRZA

Na turystycznym szlaku zatoki Biskajskiej oceanu Atlantyckiego nie może zabraknąć poznawania historii wojen Francuskich i ludzi.

Jaka jest tajemnica skrywana w pomnikach w La Rochelle ?

Bogata historia miasta La Rochelle [1] odkrywa różne tajemnice przekazywane od pokoleń. Piękna architektura Starego Portu na pewno wzbudzi w nas wiele ciekawych myśli. Tam zobaczymy też dwa pomniki ludzi z La Rochelle, ale nasza wędrówka poprowadzi nas na 1 Rue de l’Hôtel-de-Ville [2] do ratusza i placu przed nim. Po zobaczeniu najstarszego działającego ratusza Francji, w którym mieści się hotel. Przed ratuszem zobaczymy pomnik Jeana Guitona. [3]

Kim był Jean Guiton?

2 lipca 1585 roku przyszedł na świat Jean w La Rochelle, tam też wykonywał zawód armatora. Stał się wybitnym przywódcą hugenotów podczas bitwy morskiej pod Saint-Martin-de-Ré i oblężenia La Rochelle. Został mianowany na admirała floty La Rochelle. Jean Guiton stoczył bitwę morską pod Saint-Martin-de-Ré przeciwko siłom królewskim w dniu 27 października 1622 roku. Został burmistrzem La Rochelle i podczas oblężenia La Rochelle w latach 1627-1628. Ten pomnik wykonany jest wysokim kamiennym cokole, a posąg Jeana Guitona jest z brązu. Armator Jean Guiton patrzy na ratusz. Jean Guiton był burmistrzem La Rochelle od marca 1628 roku gdy trwało oblężenie w latach 1627-1628. zorganizował energiczny opór wojskom króla Ludwika XIII. Scenę tę można zobaczyć do dziś w ratuszu w La Rochelle, tam odkryjemy marmurowy stół z chipem wykonanym przez jego sztylet. Richelieu zaoferował mu przywództwo we flocie królewskiej i walczył z Hiszpanią. Gdy przyjrzymy się na jego klatkę piersiową to wydaje się że rzuca wyzwanie królowi Francji. 15 marca 1654 roku Jean Guiton zmarł.

W pamięci mieszkańców

Ludzie z La Rochelle pamiętali [4] o nim w przekazach i już w lutym 1873 roku został wydany dekret o wzniesieniu pomnika. Tu warto dodać że został z finansowany przy pomocy Narodowego Banku New Rochelle w Stanach Zjednoczonych. Mieszkańcy dość długo czekali na inaugurację i odsłonięcie rzeźby, bo dopiero w październiku 1911 roku. Powróćmy do odsłonięcia też rzeźby. Jak możemy przeczytać z gazety „Le Courrier de la Rochelle” [5] uroczystość odbyła się w niedzielę 22 października 1911 roku. [6] W ten dzień były gwałtowne ulewy. Przygotowania do uroczystości nabrały największego blasku, nie zabrakło na wieżach starego portu pomników wywieszono flagi. Przed ratuszem powiewały wielokolorowe sztandary byłych radnych. Wewnątrz ratusza, dziedziniec i schody stanowią cudowną kępę zieleni, a na placu, wokół pomnika, wspaniałe kosze i girlandy kwiatów. Ceremonii inauguracyjnej przewodniczył pan Dujardin-Beaumetz, Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych. Podsekretarz stanu opuścił Paryż w sobotni wieczór, przybywając w niedzielę rano o godzinie 6:20. Towarzyszył mu MM. Gohier, i André Liesse, zastępca La Rochelle. Po wyjściu z wozu pan Dujardin-Beaumetz został przyjęty przez pana Landrodie, prefekta Charente-Inférieure i pana Decoula, burmistrza La Rochelle. Najpierw ceremonia odsłonięcia była poprzedzona spotkaniem w ratuszu z przedstawicielami miasta i komitetem. Burmistrz przedstawił członków Rady Miejskiej i Komisji, oraz gości Podsekretarzowi Stanu. Pan Dujardin-Beaumetz pogratulował panu Ernestowi Dubois, rzeźbiarzowi pomnika, awansu do stopnia oficera Legii Honorowej.

Przed Pomnikiem

Oficjalna procesja przybyła o trzeciej po południu na Place de l’Hôtel-de-Ville. W czasie uroczystości odsłonięcia orkiestra miejska zagrała „Marsyliankę”; następnie podniosła się zasłona posągu. Société Chorale de La Rochelle [7] zaśpiewało kantatę na cześć Jeanowi Guitonowi : [8]

„Ton beau nom, Jean Guiton, dans notre sombre histoire,

Toujours rayonnera comme un rayon de gloire.

L’altière liberté faisait battre ton coeur.

Traqué par des Français, quand c’était toi la France  !.

Jusqu’au bout tu luttas contre toute espérance ;

O sublime vainent, nous te sacrons vainqueur !

Fiers Rochelais, chantons

Sa mémoire immortellr !

Honneur à La rochelle !

Honneur à Jean Guiton !(…)”

W tłumaczeniu:

„Twoje piękne imię, Jean Guiton, w naszej mrocznej historii,

Zawsze będzie świecić jak promień chwały.

Ta wzniosła wolność sprawiła, że Twoje serce biło.

Ścigany przez Francuzów, kiedy byłeś Francją!

Do końca walczyliście z wszelką nadzieją;

O wzniosła próżno, koronujemy cię na zwycięzcę!

Dumni Rochelanie, zaśpiewajmy

Jego nieśmiertelna pamięć!

Cześć La Rochelle!

Cześć Jeanowi Guitonowi!.(…)”

Po części inauguracyjnej odsłonięcia pomnika Jeana Guitona były przemówienia: [9]

Czcigodny wiceprzewodniczący Komitetu pan Alfred Vivier przekazuje pomnik burmistrzowi:

„W imieniu Komitetu Inicjatywy mam zaszczyt wręczyć gminie i burmistrzowi La Rochelle pomnik wzniesiony ku pamięci burmistrza Jeana Guitona w 1628 roku. Inaugurację tę, zaplanowaną pierwotnie na pierwsze dni października, opóźniła okrutna żałoba. W ciągu kilku minut nagła i straszna katastrofa pozbawiła Francję dużej liczby łóżek, tych walecznych marynarzy, którzy na całym świecie podtrzymują honor naszej flagi. (…) Jego pomnik znajduje się na swoim miejscu, w sercu jego starego miasta, naprzeciwko ratusza, w którym przeżył tak boleśnie chwalebne dni. 30 stycznia 1909 roku Rada Miejska La Rochelle przegłosowała wzniesienie pomnika kredyt w wysokości 10 000 franków. 22 lutego utworzono komitet, w skład którego weszli Rochellianie wszystkich wyznań i poglądów politycznych, zjednoczeni w tej samej myśli o uhonorowaniu naszego bohatera.(…)

Pan EUGÈNE DECOUT

„(…)Jego wysiłki i myśli zostały ożywione przez jednego z naszych najwybitniejszych rzeźbiarzy, pana Ernesta Dubois. Po ufundowaniu naszemu miastu wspaniałego pomnika wzniesionego ku czci „istoty sztuki i uczucia”, jakim był Eugène Fromentin, pan Dubois i jego wierny współpracownik, pan Patouillard-Demoriane, z największą umiejętnością wskrzesili „Tego wspaniałego nauczyciela energii”, którym był Jean Guiton. Nowy pomnik, za który jesteśmy wdzięczni, nie tylko przyczyni się do upiększenia naszego miasta; będzie uczył nasze dzieci piękna poświęcenia, zapominania o sobie i swoich osobistych interesach w obronie swoich idei. „W La Rochelle nie ma nazwiska bardziej popularnego niż Jean Guiton – powiedział jeden z moich poprzedników, ani bardziej historycznego człowieka w naszych wojnach religijnych niż ten nieustraszony burmistrz. Popularność Jeana Guitona wykracza daleko poza mury naszego miasta. Iluż obcokrajowców, przybywających do naszego wspaniałego ratusza, prosi przede wszystkim o obejrzenie słynnego stołu i nie mniej znanego śladu pchnięcia! A jednak i dziś, w naszych czasach tolerancji i wolności, są ludzie, którzy nie chcą oddać burmistrzowi z 1628 roku należnej mu sprawiedliwości i uparcie widzą w nim wulgarnego buntownika, awanturnika! Aby ocenić człowieka, jakim był Jean Guiton, należy, panie i panowie, cofnąć się do czasów, w których żył. Francja ledwo wyszła z długiej serii walk wewnętrznych. Zarówno katolicy, jak i protestanci dopuścili się wszelkiego rodzaju ekscesów; i aby walczyć między sobą, nie wahali się, ani jeden, ani drugi, zwrócić się do cudzoziemców.(…)”

Pan DUJARDIN-BEAUMETZ- Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych:

„ (…) Dobrze, że w miastach stoją pomniki ludzi, którzy ich czcili. Jest duszą rzeczy, jest także jednym z wielkich umarłych. Pindar śpiewał: „Dlatego zmarli muszą mieć udział w chwale, pył, który ich pokrywa, nie zagłusza hałasu wyczynów dokonywanych przez ich rasę. „ A kiedy wasze dzieci kontemplowały wizerunek Guitona, kiedy wysłuchały historii jego niezłomnej odwagi, one także będą mogły czerpać ze źródła wielkich czynów i chwały.”

Wystąpienie Podsekretarza Stanu przyjęto długimi brawami.

Od odsłonięcia pomnika upłynęło ponad 100 lat współcześnie [10] nadal można podziwiać tą postać, która umiała łączyć, a nie dzielić i przypominać o małych ojczyznach dziś tak bardzo szarpanych przez Narody Europy i polityków zapominających o służeniu. Dumny Jean Guiton zaciska prawą pięść, a lewą rękę na mieczu. Peleryna fruwająca na wietrze w La Rochelle przemawia dla pokoleń pamiętaj o swojej małej Ojczyźnie i o ziemi niczyjej pomiędzy miastem, a oblegającymi.

JZ [11]

ZOBACZ TEŻ

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

PODRÓŻNICY POLECAJĄ SPRAWDZONĄ BAZĘ NOCLEGOWĄ

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1] La Rochelle to miasto w zachodniej Francji mieszczącej się w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Charente – Martine. Leży nad Zatoką Biskajską Oceanu Atlantyckiego i jest portem morskim.

[2] 1 Rue de l’Hôtel-de-Ville.- ratusz.

[3] Jean Guiton- 2 lipca 1585 roku urodzony w La Rochelle, 15 marca 1654 roku zmarł. Wybitny przywódca Hugenotów burmistrz, armator.

[4] W pamięci mieszańców La Rochelle.

[5] „Le Courrier de la Rochelle”- gazeta.

[6] Uroczystość odsłonięcia pomnika Jeana Guitona odbyła się w niedzielę 22 października 1911 roku.

[7] Société Chorale de La Rochelle- chór miejski.

[8] kantata na cześć Jeanowi Guitonowi – fragment .

[9] Przemówienia – wiceprzewodniczący komitetu pan Alfred Vivier, Pan Eugène Decout, Pan Dujardin-Beaumetz- Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych.

[10] Współcześnie.

[11] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

ZABYTKOWE AUTOBUSY IKARUSY PRZYJECHAŁY NA MUCHOWIEC

ZABYTKOWE AUTOBUSY IKARUSY PRZYJECHAŁY NA MUCHOWIEC

ZABYTKOWE AUTOBUSY IKARUSY PRZYJECHAŁY NA MUCHOWIEC

Na Muchowcu [1] odbyło się wyjątkowe wydarzenie w którym mogliśmy podziwiać liczny dawny transport publiczny zabytkowych autobusów.

W niedzielę 16 lipca w Katowicach odbył się zlot zabytkowych autobusów z okazji „ 50 lat autobusów Ikarus na Śląsku”.[2]

Wydarzenie poprzedziła parada zabytkowych autobusów, która przejechała ulicami Katowic, aż godzinny przejazd. Można było sobie zrobić pamiątkowe zdjęcia. Miłośników Ikarusów licznie przeciągnęło to wydarzenie.

Czas się już zatrzymał, kiedy na drogach Górnośląsko –Zagłębiowskiej Metropolii podróżowaliśmy Ikarusami. Oczywiście na zlocie nie mogło zabraknąć kultowego Jelcza 043 „Ogórka” [3] Beskidzkiego Ogórka, który był stopniowo zastępowany Ikarusami. W 1973 roku zostało dostarczonych pierwszych 260 Ikarusów do ówczesnego WPK Katowice. [4]Wraz ze swoimi przegubowym odpowiednikami na kilkadziesiąt lat wpisały się w krajobraz Śląskich dróg. Ikarusy tamtego czasu zapamiętałem jako dość głośny silnik, ale też wysokie schody i trzaskające drzwi. Mieszkańcy licznie podróżowali do pracy w tłoku.

W dniu zlotu pomiędzy centrum Katowic, a terenem wydarzenia kursowała linia specjalna S1 obsługiwana autobusami Ikarus.

JZ [5]

DO GALERII ZDJĘĆ

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

PODRÓŻNICY POLECAJĄ SPRAWDZONĄ BAZĘ NOCLEGOWĄ

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1] Muchowiec – Katowice

[2] 50 lat autobusów Węgierskich Ikarus na Śląsku.

[3] Jelcz 043 ogórek – Beskidzki Ogórek.

[4] WPK Katowice – dawny transport publiczny na Śląsku.

[5] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych. Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

MIESZKAŃCY MYSŁOWIC SPOTKALI SIĘ W SPRAWIE REMONTU ULIC MICKIEWICZA I PRUSA

MIESZKAŃCY MYSŁOWIC SPOTKALI SIĘ W SPRAWIE REMONTU ULIC MICKIEWICZA I PRUSA

W auli II Liceum Ogólnokształcącego w Mysłowicach odbyło się spotkanie przedstawiciela firmy i miasta z mieszkańcami w sprawie kompleksowej przebudowy ulic Armii Krajowej, Mickiewicza i Prusa. Projektowana inwestycja była zgłoszona na wniosek radnych PIS-u z programu Rządowego – tzw. funduszu Polski Ład.

Mieszkańcy zapoznali się z prezentacją wykonawcy projektu przebudowy, oraz złożyli wnioski i zastrzeżenia. Inwestycja ma być realizowana w 2024 roku W dyskusji mieszkańcy nie chcą ruchu jednokierunkowego i był to pierwszy wniosek utrzymania ruchu dwukierunkowego na ulicy Prusa kosztem miejsc postojowych. Ciekawy wniosek przedstawiła dyrektor przedszkola nr 12 proponując oddanie przez placówkę części terenu, tam mógłby powstać parking miało by to wpływ na ilość zaparkowanych aut przy Prusa. Istotny wniosek dotyczył budowy studzienek burzowych na ulicy Prusa gdzie notorycznie dom jest zalewany i budowy schodów, które zostały zniszczone. Istotne dla mieszkańców ulicy Mickiewicza było zachowanie odcinka zamkniętego dla samochodów. Tu warto zwrócić uwagę na instalację elektryczną która jest napowietrzna.

Czy przebudowa instalacji elektrycznej? – powinna też być przy okazji przebudowy kanalizacji i deszczówki. Jak podaje miasto pozyskane pieniądze to 26 milionów. Mieszkańcy też wskazywali o braku napraw bieżących. Od kilku lat za kadencji Wójtowicza są dziury na jezdni i chodnikach i nie były zabezpieczane. Na spotkaniu nie było prezydenta miasta Wójtowicza to kolejne ze spotkań z mieszkańcami gdy go nie ma.

JZ

SZLAKIEM MAŁOPOLSKIM „POŻEGNANIE ARRASÓW KRÓLA POWROTY 2021-1961-1921”

SZLAKIEM MAŁOPOLSKIM – KRAKÓW

„ POŻEGNANIE ARRASÓW KRÓLA.

POWROTY 2021-1961-1921”

Królewski Kraków [1] od dawien dawna skrywa tajemnice i legendy. Dla wielu turystów stolica Małopolski kojarzy się najczęściej z Sukiennicami, Uniwersytetem Jagiellońskim, kościołem Mariackim, czy zamkiem na Wawelu. W tym roku jednym z wielkiego jubileuszu doczekał się dzwon Zygmunta, [2] który bije już 500 lat na Wawelu. Zatrzymując się na zamku turyści mogli zobaczyć ciekawą wystawę zatytułowaną: „Wszystkie arrasy króla. Powroty 2021- 1961-1921” [3]

W komnatach Królewskich na Wawelu zwiedzający mogli podziwiać bogactwo wykonania arrasów. [4] Zainteresowanie tą wystawą było dość duże bo ponad 100 tysięcy gości z Polski i zagranicy. Aby zapoznać się dobrze z ekspozycją to trzeba poświęcić trochę czasu.

Czym są arrasy i jaka jest historia ?

Arrasy Jagiellońskie były zamówione, oraz zakupione i sprowadzone przez króla Zygmunta II Augusta z Brukseli, [5] który w tamtym czasie XVI wieku był głównym ośrodkiem tego typu tkactwa.

O kolekcji 138 arrasów opowiadała badaczka doktor Magdalena Piwocką [6] z działu Tkanin Zamku Królewskiego na Wawelu:

„Wyjątkowość wawelskiej kolekcji polega na tym,

że powstała ona na zamówienie jednego zleceniodawcy i była zaplanowaną ozdobą konkretnej królewskiej rezydencji”

Jak możemy się dowiedzieć burzliwej historii arrasów to przez co najmniej 120 lat od opuszczenia warsztatów w Brukseli arrasy Zygmunta II Augusta były w bardzo dobrej kondycji. Gdy zostały wywiezione do Petersburga [7] w 1795 roku zostały skracane i cięte, aby dopasować do pomieszczeń carskich. Zanim przejdziemy do dalszych losów arrasów sięgnijmy początków zwiedzając ekspozycję zobaczymy tam arrasy z podobiznami zwierząt, historie biblijne, bujny świat roślin i herby Polski i Litwy przypominające o Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wykonana kolekcja w latach 1550-60 liczyła 160 arrasów do naszych czasów zachowało się 138, gdzie 136 znajduje się w Krakowie, jeden w Warszawie i jeden w Amsterdamie. [8] Same tkaniny są wykonane z kosztownych materiałów to wełna i jedwab z dużą ilością

nici srebrnych i złotych. Warto tu dodać że nici do arrasów były naturalnie barwione, a pozyskane kolory pochodziły z roślin.

Arrasy po raz pierwszy zdobiły sale Zamku Wawelskiego w czasie trzeciego wesela Zygmunta II Augusta [9] z Katarzyny Habsburżanką w lipcu 1553 roku. W testamencie król zapisał arrasy siostrom, a po śmierci tkaniny przeszły na własność Rzeczypospolitej.

Werdiuria [10] to seria 56 arrasów ze zwierzętami w tle krajobrazu.

Ta forma bogatej fauny odnosi się do zainteresowania człowieka renesansu przyrodą i jego światem. Arrasy tego typy opierały się na malarstwie Pietera Coecke van Aelsta. [11] Tak też w połowie XVI wieku wzrosło zainteresowanie naukowe poznanie natury. Czas ten wykorzystywany był do dokumentacji rysunkowej jako narzędzie badania roślin i zwierząt. W sztuce malarstwa pejzażowego pojawia się nowa technika perspektywa linearna i powietrzna. Ta artystyczna wizja „teatru natury” jest ukazana w kolekcji króla Zygmunta II Augusta w 44 tkaninach. Brukselskie warsztaty tkackie w tym samym czasie gromadziły teki wzorów na użytek kartonów do werdiur. Tak autorzy tkaccy korzystali z malarzy animalistów, z zielników w rodzaju podręcznika Leonharta Fuchsa [12] 1542 i z kompendiów zoologicznych Conrada Gessnera [13] z lat 1551 – 1558.

Zatrzymajmy się na Niderlandzkiej Grotesce [14] i twórcy.

To właśnie w latach 40 XVI wieku w Europie Północnej zaczął się pojawiać nowy typ ornamentu, nazywany niderlandzką groteską. Dekoracje odwołują się do motywów z antycznych malowideł ściennych, odkrytych w ruinach rzymskich budowli w podziemnych „grotach”.

W niderlandzkiej grotesce zobaczymy detale: pęki i owoców kwiatów, postacie zwierząt, bóstw i fantastycznych stworów to satyry, syreny, harpii, sfinksów i pegazów. Za kolebkę ornamentu uważa się Antwerpię [15] głównego twórcę Cornelisa Florisa [16] – 1514-1574, oraz Cornelisa Bosa [17] 1506/1510-1556, który jako rytownik upowszechniał inwencje Florisa. Kompozycje trafiły na karty drukowanych wzorów, kilku przypadkach zostały użyte przez projektów bordiur wawelskich arrasów i tapiserii herbowych i monogamicznych. Pomysł Corlinsa Bosa został zaczerpnięty z okładki księgi mauresek około 1544-1545 i został przyjęty przez autora kartonu do tapiserii z inicjałami króla SA.

Czas już wrócić do losów arrasów.

W 1578 roku trzydzieści najwspanialszych arrasów zostało wysłanych królowej Szwecji Katarzynie Jagiellonce jednej z sióstr króla. Powróciły w 1587 roku kiedy objął tron Zygmunt III Waza. [18] Chociaż ostatni Jagiellon oddał drogocenne arrasy na własność narodu to królowie rodziny Wazów uważali za swoją własność. Od wiosny 1668 do czerwca 1669 roku były przechowywane na zamku w Malborku. [19] Potem zostały wywiezione do zaufanego osoby Franciszka Gratty [20] do Gdańska. Po śmierci Jana II Kazimierza [21] sejm w styczniu 1673 roku uznał że arrasy znajdujące się w Gdańsku są własnością Rzeczypospolitej. Wykupienie nastąpiło dopiero w roku 1724. Odzyskaną kolekcję zdeponowano w warszawskim klasztorze Karmelitów [22] przy Krakowskim przedmieściu. W 1764 roku wydana do dekoracji zamku warszawskiego na koronację Stanisława Augusta Poniatowskiego. [23] W listopadzie 1795 roku arrasy 157 sztuk zostało zrabowanych na rozkaz Carycy Katarzyny [24] i wywiezione do Petersburga. W roku 1921 na mocy traktatu Ryskiego [25] rozpoczęto rewindykację. Tak powróciły 132 arrasy. Ostatni transport odzyskanych dzieł sztuki przybył do Warszawy 5 kwietnia 1928 roku. Przed wybuchem II wojny światowej podjęto decyzję o wywiezieniu z Polski najcenniejsze zbiory wawelskie 3 września 1939 rozpoczęła się ewakuacja. Tak też arrasy wywożono na wschód przez Rumunię, Francję, Wielką Brytanię do Kanady [26] tam dotarły 12 lipca 1940 roku. Po wojnie rząd RP na uchodźstwie uniemożliwił powrót gobelinów do kraju będącej pod strefą wpływów ZSRR Polski. 25 lutego 1948 roku przejął arrasy premier prowincji Quebec Maurice Duplessis [27] i umieścił je w muzeum. I tak po śmierci Stalina w 1959 roku wróciły. Dokument odbioru podpisała w Quebecu polska delegacja z profesorem Jerzym Szablowskim [28] 31 grudnia 1960 roku. Skarby wawelskie wyładowano w Gdyni ze statku MS Krynica [29]16 stycznia 1961 roku.

I powróciły już na Wawelski Zamek Królewski.

JZ [30]

Zobacz też

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1] Kraków – stolica Małopolski.

[2] Dzwon Zygmunta – najsłynniejszy polski dzwon, który znajduje się na wieży Zygmuntowskiej w północnej części Katedry Wawelskiej w Krakowie. Ufundowany przez Zygmunta I Starego. Dzwon był ukończony w 2 połowie 1520 roku 9 lipca 1521 został umieszczony na wieży.

[3] Wystawa na Wawelu „Wszystkie arrasy króla. Powroty 2021-1961-1921”.

W komnatach królewskich zostały wystawione 136 arrasy króla Zygmunta II Augusta.

[4] Arrasy to bogato zdobione tkaniny z wełny. Tapiserie –z francuskiego tapisserie.

[5] Bruksela – z francuskiego: Bruxelles, niderlandzkiego: Brussel stolica Belgii, to miasto leżące w środkowej części kraju nad rzeką Zenne. Pierwsze wzmianki pochodzą z 966 roku jako osada obronna. Od XIII wieku miasto rozwija  się jako prężny ośrodek tkactwa.

[6] Małgorzata Piwocka – badaczka z działu Tkanin Zamku Królewskiego na Wawelu.

[7] Petersburg, Sankt Petersburg – to miasto w Rosji i leżące w delcie Newy nad Zatoką Fińską. W latach 1712 – 1918 stolica Imperium Rosyjskiego. W kościele świętej Katarzyny Aleksandryjskiej było miejscem pochówku króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

[8] Amsterdam – stolica Holandii. Początki miasta sięgają XIII wieku.

[9] Zygmunt II August –urodzony 1 sierpnia 1520 w Krakowie, zmarł 7 lipca 1572 roku w Knyszynie to syn Zygmunta I Starego i Bony Sforzy od 1530 roku król Polski, był ostatnim męskim przedstawicielem dynastii Jagiellonów.

[10] Werdiuria – arrasy z serii zwierząt i krajobrazów.

[11] Pieter Coecke van Aelsta – urodzony 14 sierpnia 1502 roku w Aalst, zmarł 6 grudnia 1550 roku Brukseli – artysta niderlandzki, uprawiał malarstwo i rysunek oraz zajmował się rytownictwem, rzeźbą, architekturą, projektowaniem tapiserii i witraży. W kościele Świętego Antoniego z Padwy w Warszawie zobaczymy kopię „Opłakiwanie Chrystusa” – ok. 1535 rok.

[12] Leonhart Fuchs urodzony 17 styczeń 1501 roku w Wemding koło

Nördlingen, zmarł 10 maja 1566 roku w Tybindze, to lekarz i botanik niemiecki. Główne dzieło to „De historia stirpium commentarii” z 1542 roku to podręcznik w którym opisał 400 gatunków rośliń występujących na terenie Niemiec.

[13] Conrad Gessner urodzony 26 marca 1516 roku w Zurychu, zmarł 13 grudnia 1565 roku tamże, to szwajcarski bibliograf ,lekarz, przyrodnik, pisarz, filolog, lingwista, leksykolog. Wszechstronny encyklopedyczny umysł epoki renesansowego humanizmu. Opracował pierwszą bibliografię uniwersalną pod tytułem „Bibliotheca Universalis” wydana w 1545 roku w Zurychu.

[14] Niderlandzka groteska to ornamenty w sztuce nawiązujące do ruin rzymskich budowli podziemnych grot w których były malowidła.

[15] Antwerpia – miasto w północnej Belgii.

[16] Cornelis Floris de Vriendt urodzony 1514 roku w Antwerpii, zmarł 20 października 1575 roku tamże – to flamandzki rzeźbiarz, architekt i rytownik. Jego dzieła to Ratusz w Antwerpii, Tabernakulum w kościele św. Leonarda w Zoutleeuw.

[17] Cornelis Bos –Bossche urodzony około 1506/10 roku, zmarł przed 7 maja 1555 roku, to flamandzki rytownik, drukarz i wydawca książek z dokładnych rycin dzieł włoskich. Prace jego sygnowane były monogramem C-B.

[18] Zygmunt III Waza –z szwedzkiego Sigismund – urodzony 20 czerwca 1566 roku w Gripsholm, zmarł 30 kwietnia 1632 roku w Warszawie. Król Polski i Wielki Książę Litewski w latach 1587-1632 i król Szwedzki w latach 1592 – 1599 zachował tytuł do śmierci w 1632 roku z dynastii Wazów.

[19] Malbork z łacińskiego Mariaeburgum, Mariae castrum, Marianopolis, z niemieckiego: Marienburg to miasto znajdujące w północnej Polsce  w województwie Pomorskim. Dawna stolica zakonu Krzyżackiego.

[20] Franciszek Gratta – bogaty patrycjusz miasta Gdańska.

[21] Jan II Kazimierz urodzony 22 marca 1609 roku w Krakowie, zmarł 16 grudnia 1672 w Nevers – król Polski i Wielki Książę Litewski w latach 1648 – 1668, tytularny król Szwedzki do 1660 roku. Syn króla Polski i Szwecji Zygmunta III Wazy i Konstancji Habsburżanki.

[22] Warszawski klasztor Karmelitów

[23] Stanisław August Poniatowski urodzony 17 stycznia 1732 roku w Wołczynie, zmarł 12 lutego 1798 roku w Petersburgu to król Polski w latach 1764-1798 i ostatni władca Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Nie zdołał zapobiec rozbiorowi Polski i przystąpił do konfederacji targowickiej.

[24] Caryca Katarzyna – Katarzyna II Aleksiejewna Wielka urodzona 2 maja 1729 roku w Szczecinie, zmarła 6 ?/17 listopada 1796 roku w Petersburgu.

[25] Traktat Ryski zwany często pokojem Ryskim między Polską a Rosją i Ukrainą podpisany w Rydze dnia 18 marca 1921 roku. Podpisanie traktatu dokonało się

18 marca 1921 roku o godzinie 20:30 w pałacu Czarnogłowców.

[26] Kanada – Kraj położony w Ameryce Północnej.

[27] Maurice Le Noblet Duplessis – urodzony 20 kwietnia 1890 roku w Trois – Rivieres, zmarł 7 września 1959 roku Schefferville premier prowincji Quebec.

[28] Jerzy Jan Szablowski urodzony 30 stycznia 1906 roku w Krakowie,zmarł 27 września 1989 roku w Suchej Beskidzkiej to polski historyk sztuki, muzealnik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1952 -1989 dyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu.

[29] MS Krynica – to polski statek zbudowany w stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego w 1958 roku, 16 stycznia 1961 roku na pokładzie „Krynicy” zostały przewiezione z Bostonu do Gdyni skarby wawelskie.

[30] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych. Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

JARMARKI BOŻONARODZENIOWE 2021 KATOWICE W NOWEJ ODSŁONIE

BOŻONARODZENIOWE JARMARKI 2021

KATOWICE W NOWEJ ODSŁONIE

Zbliżają się święta Bożonarodzeniowe i tradycyjnie w wielu miastach odbywają się jarmarki bożonarodzeniowe [1] najbardziej znane to Wrocławiu, czy Poznaniu.

Oczywiście też bardzo modne są w Wiedniu, czy Dreźnie. Ale zatrzymajmy się w Katowicach [2] już od 19 listopada stanęły stragany na rynku w których kupimy specjały bożonarodzeniowe, ale i miody, sery.

Nie mogło też zabraknąć rzeczy na prezenty świąteczne. W tym roku nową atrakcją jest potężna pionowa karuzela [3] przy teatrze. Zobaczymy też rozświetloną karocę, choinkę i budki z lalkami z baśni. 3 grudnia pojawią się stragany w dzielnicy Nikiszowiec znanej Ślązakom z ponad 100 letnich familoków.

JZ [4]

ZOBACZ TEŻ:

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2018/12/jarmarki-bozonarodzeniowe.html

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1] Jarmarki Bożonarodzeniowe 2021.

[2] Katowicki jarmark bożonarodzeniowy od 19 listopada do 23 grudnia.

[3] Karuzela pionowa – nowa atrakcja na rynku Katowickim.

[4] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

ĆWIERKAJĄCA WYSTAWA PTAKÓW EGZOTYCZNYCH W MYSŁOWICACH

ĆWIERKANA WYSTAWA KANARKÓW I PTAKÓW EGZOTYCZNYCH W MCK-u

W Mysłowicki MCK-u w Sali Małych Form [1] możemy zobaczyć wystawę papug, kanarków, nimf, świergotek i innych ptaków egzotycznych zorganizowaną przez Polski Związek Hodowców Kanarków i Ptaków Egzotycznych. [2] Oddział Mysłowicki powstał w 1928 roku i już liczy sobie 93 lata.

Na tegorocznej wystawie [3] wystawia się 10 hodowców i można zobaczyć 29 kolekcji to 150 ptaków. Pasjonaci ptaków egzotycznych przyjechali nie tylko z Mysłowic, ale Imielina, Jaworzna, Siemianowic Śląskich.

Hodowla ptaków to niewątpliwie świetna pasja a i kolorowe upierzenie budzi zachwyt niejednej osoby licznie oglądanej.

– papugi muszą się polubić dopasować , aby tworzyły parę a potem liczną rodzinkę – mówił Jan Zając, [4]skarbnik związku mysłowiczanin od 48 lat związany z Związkiem Hodowców Kanarków i Ptaków.

W punktacji konkursowej jest oceniana indywidualność hodowców i ciekawa jest też punktacja bo hodowca może dostać aż 90 punktów. Puchary i dyplomy hodowcom wręczył prezes oddziału Edward Gąsiorowski.

Z konkursowej kolekcji ptaków [5] czerwonych intensywnych i nieintensywnych: I miejsce zdobył Jan Zając, II Janusz Kapuścik, a III miejsce Piotr Rzyczny. W Pucharowej kategorii czerwone mozaikowe otrzymał Grzegorz Parusel. Inna kategoria to kanarki kształtne championy puchar zdobył ptak Tadeusza Czogały, z ptaków egzotycznych – Amadyna wspaniała Janusza Jagody.

Wystawę można zobaczyć i posłuchać ćwierkotu ptasich piękności do niedzieli włącznie.

JZ [6]

Zobacz też

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1] Miejskie Centrum Kultury MCK – Mysłowice – Sala Małych Form.

[2] Polski Związek Hodowców Kanarków i Ptaków Egzotycznych – odział Mysłowicki powstał w 1928 roku.

[3] Wystawa ptaków od 5 -7 listopada 2021 to 29 kolekcji i 150 ptaków.

[4] Jan Zając – hodowca od 48 lat związany z kołem Mysłowickim. Zdobywca I miejsca ptaków tzw.: czerwonych intensywnych i nieintensywnych.

[5] Konkursowe kolekcje zdobyte miejsca.

[6] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych. Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

V ŚLĄSKI FESTIWAL NAUKI 2021

V ŚLĄSKI FESTIWAL NAUKI

PLENEROWE MIASTO NAD RAWĄ

Na początku października w Katowicach [1] rozpoczął się V Śląski festiwal nauki [2] zorganizowany przez Uniwersytet Śląski. W tym roku piąta edycja zatytułowana była „Plenerowe miasto nad Rawą”. Festiwal poprzedzony był galą otwarcia w sobotę przy szkole muzycznej im Mieczysława Karłowicza i był poświęcony rzece Rawie potem było wręczenie Śląskiej Nagrody Naukowej 2021 na zakończenie sobotniego wieczoru odbył się koncert Michała Zygmunta „Dźwięki rzeki”

Ale najważniejszym dniem była niedziela dla wystawców. Idea promowania nauki to doskonała okazja zapoznania się z różnymi dziedzinami nauki, ale też wynalazczości, która napędza gospodarki światowe. Licznie odpowiedzieli mieszkańcy Śląska przybywając z dziećmi na wystawy. Miasteczko uniwersyteckie zachęcało do odwiedzania wystaw stref w zakresie przyrody, techniki, czy nauk humanistycznych. Dla dzieci były różne warsztaty było też czytanie Lema w 100 rocznicę urodzin. W dużych namiotach odbywały się ciekawe konferencje. Podzielone na trzy sceny główne w dolinie Rawy, River Sound, Covid Impact Spacerując po miasteczku nauki w jednej z sal była ciekawa wystawa poświęcona przyrodzie – jak można urządzić na drzewach małe mieszkania z drzew i jest przybliżeniem ludzi do natury. Projekty Mutable [3] domku są zaczerpnięte z krajów śródziemnomorskich mogą być doskonałą propozycją dla parków, ale też do prywatnych posesji. Najbardziej oblegane były namioty z warsztatami, gdzie odbywały się różne ciekawe pokazy nie tylko dla dzieci ale i dla stulatków.

Mnie zainteresował ciekawy wykład o bakteriach [4] które mogą przerabiać wodę na prąd.

Innym tematem to fale radiowe dlaczego radia trzeszą?.

Jak można wykorzystać automatyzację w lotnictwie dziś i przyszłości. Człowiek w ruchu drogowym inteligentne systemy drogowe.

Na warsztatach można było zobaczyć wpływ progowych separatów drogowych na układ hamulcowy samochodów. Czas szybko płynie jak rzeka Rawa trzeba się zbierać do domu. Ale festiwal jeszcze potrwa 15 października w sieci. Zaglądnijcie na portale społecznościowe.

JZ [5]

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/10/v-slaski-festiwal-nauki-krotko.html

ZOBACZ TEŻ:

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2020/12/pamietamy-ofiary-slaska-grudnia-1981.html

http://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2016/05/95-rocznica-wybuchu-iii-powstania.html

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/05/slascy-bohaterowie-film-w-100-rocznice.html

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2020/12/biaoruski-dom-wolnosc.html

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/v-slaski-festiwal-nauki-plenerowe-miasto-nad-rawa

Podróżnicy polecają sprawdzoną bazę noclegową

https://www.booking.com/s/11_6/jacekz97


[1]Katowice -stolica województwa Śląskiego.

[2] V Śląski festiwal nauki – 9 -15 października 2021 roku.

[3] Projekty Mutable – czyli domy na drzewach.

[4] Wykorzystywanie bakterii do oczyszczania i produkcji np. prądu czy wodoru.

[5] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

DELEGACJA ARCHIKONFRATERNI LITERACKIEJ NA BEATYFIKACJI CZCIGODNYCH SŁUG BOŻYCH STEFANA KARDYNAŁA WYSZYŃSKIEGO I MATKI ELŻBIETY RÓŻY CZASKIEJ

DELEGACJA Z MYSŁOWIC NA UROCZYSTOŚCI BEATYFIKACYJNEJ STEFANA KARDYNAŁA WYSZYŃSKIEGO I MATKI ELŻBIETY RÓŻY CZACKIEJ

Delegacja Archikonfraterni Literackiej Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny [1] z Mysłowic uczestniczyła w eucharystii beatyfikacyjnej Stefana kardynała Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej, [2] która 12 września odbyła się w Warszawie.

W mszy świętej beatyfikacyjnej uczestniczyli między innymi: [3] Przedstawiciele najwyższych władz państwowych z prezydentem RP Andrzejem Dudą i małżonką Agatą Kornhauser – Dudą, premierem RP Mateuszem Morawieckim, marszałek Sejmu Elżbieta Witek, parlamentarzyści. Na eucharystię na pola obok Świątyni Opaczności Bożej licznie przybyły grupy wiernych z całej Polski. Między innymi 25 –osobowa delegacja Archikonfraterni Literackiej z Warszawy, Mysłowic i Bydgoszczy. Mszy świętej celebrowanej przewodniczył papieski delegat kardynał Marcello Semeraro, [4] prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, który w imieniu papieża Franciszka ogłosił Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Matkę Elżbietę Różę Czacką – założycielkę Zakładu dla Niewidomych w Laskach – nowymi błogosławionymi Kościoła.

JZ [5]

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/10/delegacja-archikonfraterni-literackiej.html

ZOBACZ TEŻ:

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2019/02/czcigodny-suga-bozy-kardyna-stefan.html

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2018/08/uwiezienie-prymasa-nowe-fakty-i.html

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2016/10/w-60-rocznice-uwolnienia-prymasa-polski.html

https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2017/03/xxiii-targi-wydawcow-katolickich.html

DO GALERII FOTOGRAFII

http://www.vertis.pl/albumy/jacekzr/beatyfikacja-czcigodnych-slug-bozych-stefana-kardynala-wyszynskiego-i-matki-elzbiety-rozy-czackiej


[1] Archikonfraternia Literacka Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny  przy Bazylice Archikatedralnej Świętego Jana Chrzciciela w Warszawie, założona w Roku Pańskim 1507- organizacja kościelna w swoich celach ma szerzenie kultu Maryjnego oraz na początku powstania miała za zadanie uczenie pisania i czytania dziś w działalności między innymi ma cele wydawnicze. Działają też domy w Mysłowicach założony w 1985 roku i Bydgoszczy.

[2] Uroczysta msza beatyfikacyjna czcigodnych Sług Bożych Stefana Kardynała Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej , Świątynia Opaczności Bożej w Wilanowie – Warszawa  12  września 2021 godzina 12:00

[3] Uczestnicy eucharystii w Świątyni Opaczności Bożej – zobacz tutaj: https://swiatznanyinieznany-jack.blogspot.com/2021/09/beatyfikacja-czcigodnych-sug-bozych.html

[4] Marcello Semeraro – urodzony 22 grudnia 1947roku w Monteroni di Lecce to włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, arcybiskup, biskup diecezjalny Oria w latach 1998–2004, biskup diecezjalny Albano w latach 2004–2020, sekretarz Rady Kardynałów w latach 2013–2020, administrator apostolski opactwa Santa Maria di Grottaferrata od 2013, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych od 2020, administrator apostolski sede vacante diecezji Albano w latach 2020–2021, kardynał diakon od 2020.

[5] Jacek Źróbek – Członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.

Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.

W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.

Artykuł ukazał się w gazecie „Co tydzień” 16-22 września 2021 nr 37/1563