W wiosenne niedziele w Katowicach odbywa się festiwal Muzycznych wieczorów w bazylice. [1] Pierwszy tegoroczny koncert z muzyką w bazylice Świętego Szczepana był poświęcony perełkom muzycznym baroku w programie była między innymi muzyka kompozytora Antonio Vivaldiego.
Drugi koncert w ramach festiwalu to już „Słowem i muzyką opowiedziane”. [2] Melonami, słuchacze i parafianie mogli posłuchać pięknej muzyki bałkańskiej wykonanej przez Jadwigę Czarkowską na klarnecie basowym, oraz muzyka Wojciecha Herzyka na marimbie.
W pierwszej części koncertu na organach zagrał Roman Perucki wykonując kilka utworów kompozytorów m.in.: Jana Sebastiana Bacha, Giovanni Domenico Cacciniego, [3] Wolfganga Amadeusza Mozarta.
Dopełnieniem było przeczytanie fragmentów książki „Małego księcia” [4] przez aktora Michała Czerneckiego, ta podróż małego księcia na pewno dała zrozumieć czym jest „oswojenie” choć w życiu są też kolce to zostaje miłość.
Nie mogło zabraknąć pieśni do Matki Bożej Bogucickiej w wykonaniu Ewy Biegas sopran.
Na koncert licznie przybyli parafianie. Kolejny koncert niedzielny 12 maja 2024 to będzie z zespołem Vołosi zapraszamy.
[1] IX Muzyczne wieczory w Bazylice – Katowice Bogucice – 21-04 do 19 -05 .2024
[2] Słowem i muzyką opowiedziane – 5 maj 2024 koncert Ewa Biegas – sopran, Michał Czernecki – aktor, Jadwiga Czarkowska –klarnet basowy, Wojciech Herzyk – marimba, Roman Perucki – organy.
[3] Giovanni Domenico Cassini – znany jako Jean –Dominique Casinni, urodzony 8 czerwca 1625 roku w Perinaldo zmarł 14 września 1712 roku w Paryżu włosko –francuski astronom i matematyk.
[4] „Mały Książę ” książka filozoficzna autorstwa Antoine’a de Saint –Exupery’ego wydana w 1943 roku w Nowym Jorku. Przetłumaczona na ponad 300 języków.
[5] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.
W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.
Les dimanches de printemps à Katowice a lieu le festival des Soirées Musicales dans la Basilique. [1] Le premier concert de musique de cette année dans la Basilique Saint-Étienne était consacré aux joyaux de la musique baroque et le programme comprenait de la musique du compositeur Antonio Vivaldi.
Le deuxième concert du festival est « Raconté par la Parole et la Musique ». [2] Melons, auditeurs et paroissiens ont pu écouter la belle musique des Balkans interprétée par Jadwiga Czarkowska à la clarinette basse et la musique de Wojciech Herzyk au marimba.
Dans la première partie du concert, Roman Perucki a joué de l’orgue, interprétant plusieurs pièces de compositeurs dont : Johann Sebastian Bach, Giovanni Domenico Caccini, [3] Wolfgang Amadeus Mozart. Cela a été complété par la lecture de fragments du livre „Le Petit Prince” [4]de l’acteur Michał Czernecki. Ce voyage du Petit Prince nous a certainement permis de comprendre ce qu’est „apprivoiser”. Bien qu’il y ait aussi des épines dans la vie, ce qui reste l’est. amour. Il y avait aussi une chanson à Notre-Dame de Bogucice interprétée par Ewa Biegas, soprano.
De nombreux paroissiens sont venus au concert. Le prochain concert le dimanche 12 mai 2024 aura lieu avec le groupe Vołosi.
[1]IX Soirées musicales à la Basilique – Katowice Bogucice – 21/04 au 19/05/2024
[2] Raconté à travers les mots et la musique – concert du 5 mai 2024 Ewa Biegas – soprano, Michał Czernecki – acteur, Jadwiga Czarkowska – clarinette basse, Wojciech Herzyk – marimba, Roman Perucki – orgue.
[3] Giovanni Domenico Cassini – dit Jean -Dominique Casinni, né le 8 juin 1625 à Perinaldo, décédé le 14 septembre 1712 à Paris, astronome et mathématicien italo-français.
[4] „Le Petit Prince” est un livre philosophique d’Antoine de Saint-Exupéry, publié en 1943 à New York. Traduit dans plus de 300 langues.
[5] Jacek Źróbek – membre de l’Archiconfrérie littéraire depuis 2000, voyageur, photographe, – participation aux concours photo du World Press, reporter, passionné de tourisme de montagne et urbain, écrivain, journaliste, rédacteur du blog catholique de la paroisse „Dzwonek Janowski” en 2007-2018 , et co-auteur de la publication dans le journal „Co hebdomadaire”, et d’autres livres religieux, y compris ceux sur le primat Józef Glemp. Auteur de photos et de films de voyages.
Auteur de plusieurs expositions. Entre autres choses, des expositions sur le doyenné de Mysłowice à l’occasion du 140e anniversaire de son existence.
Dans les activités publiques – coopération avec le Musée municipal de Mysłowice, pour la Silésie – coopération avec l’association Solidarité 2010 et soutien aux initiatives patriotiques pour la patrie. J’ai été photographe de plusieurs événements majeurs et célébrations d’État en Pologne et en Europe. Mes itinéraires sont le sud, le nord, l’ouest et, dans une moindre mesure, l’est.
HEROES RUN ET SEMI-MARATHON DE PRINTEMPS DE SILÉSIE
Le plus grand événement sportif de ce printemps a eu lieu à Katowice le 1er mai.
Deux distances et deux T-shirts aux couleurs de la Haute-Silésie ont créé une belle mosaïque de Silésie. La 4ème Course des Héros a compté de nombreux participants, jusqu’à 2 000 coureurs et 2 500 coureurs du semi-marathon de Silésie. Chaque participant a reçu un T-shirt commémoratif – bleu pour la Course des Héros et jaune pour les coureurs du semi-marathon. A l’arrivée, c’était la joie de terminer la course et des photos souvenirs.
Courrier de la Rochelle – czyli kurier to dawna gazeta miasta La Rochelle i regionu Charente – Maritine.
Gazeta Republikańska była założona w 1848 roku. Gazeta była publikowana w latach 1856 – 1941 w formacie 63 centymetry. Ukazywała się co dwa tygodnie na początku, potem co trzy tygodnie i co tydzień.
W okresie od 1910 do 1913 miał jeszcze dodatek jako Almanac du Courrier de La Rochelle. Ostatnie czasopismo ukazało się 29 sierpnia 1941 roku.
Courrier de la Rochelle – le coursier – ancien journal de la ville de La Rochelle et de la région Charente – Maritine.
La Gazeta Republikańska a été fondée en 1848. Le journal a été publié entre 1856 et 1941 au format 63 centimètres. Il paraissait au début toutes les deux semaines, puis toutes les trois semaines et chaque semaine.
Entre 1910 et 1913, il eut un supplément sous le titre Almanach du Courrier de La Rochelle. Le dernier magazine a été publié le 29 août 1941.
NA SZLAKU ZATOKI BISKAJSKIEJ OCEANU ATLATYCKIEGO FRANCJA – LA ROCHELLE
POMNIK JEANA GUITONA BURMISTRZA
Na turystycznym szlaku zatoki Biskajskiej oceanu Atlantyckiego nie może zabraknąć poznawania historii wojen Francuskich i ludzi.
Jaka jest tajemnica skrywana w pomnikach w La Rochelle ?
Bogata historia miasta La Rochelle [1] odkrywa różne tajemnice przekazywane od pokoleń. Piękna architektura Starego Portu na pewno wzbudzi w nas wiele ciekawych myśli. Tam zobaczymy też dwa pomniki ludzi z La Rochelle, ale nasza wędrówka poprowadzi nas na 1 Rue de l’Hôtel-de-Ville [2] do ratusza i placu przed nim. Po zobaczeniu najstarszego działającego ratusza Francji, w którym mieści się hotel. Przed ratuszem zobaczymy pomnik Jeana Guitona. [3]
Kim był Jean Guiton?
2 lipca 1585 roku przyszedł na świat Jean w La Rochelle, tam też wykonywał zawód armatora. Stał się wybitnym przywódcą hugenotów podczas bitwy morskiej pod Saint-Martin-de-Ré i oblężenia La Rochelle. Został mianowany na admirała floty La Rochelle. Jean Guiton stoczył bitwę morską pod Saint-Martin-de-Ré przeciwko siłom królewskim w dniu 27 października 1622 roku. Został burmistrzem La Rochelle i podczas oblężenia La Rochelle w latach 1627-1628. Ten pomnik wykonany jest wysokim kamiennym cokole, a posąg Jeana Guitona jest z brązu. Armator Jean Guiton patrzy na ratusz. Jean Guiton był burmistrzem La Rochelle od marca 1628 roku gdy trwało oblężenie w latach 1627-1628. zorganizował energiczny opór wojskom króla Ludwika XIII. Scenę tę można zobaczyć do dziś w ratuszu w La Rochelle, tam odkryjemy marmurowy stół z chipem wykonanym przez jego sztylet. Richelieu zaoferował mu przywództwo we flocie królewskiej i walczył z Hiszpanią. Gdy przyjrzymy się na jego klatkę piersiową to wydaje się że rzuca wyzwanie królowi Francji. 15 marca 1654 roku Jean Guiton zmarł.
W pamięci mieszkańców
Ludzie z La Rochelle pamiętali [4] o nim w przekazach i już w lutym 1873 roku został wydany dekret o wzniesieniu pomnika. Tu warto dodać że został z finansowany przy pomocy Narodowego Banku New Rochelle w Stanach Zjednoczonych. Mieszkańcy dość długo czekali na inaugurację i odsłonięcie rzeźby, bo dopiero w październiku 1911 roku. Powróćmy do odsłonięcia też rzeźby. Jak możemy przeczytać z gazety „Le Courrier de la Rochelle” [5] uroczystość odbyła się w niedzielę 22 października 1911 roku. [6] W ten dzień były gwałtowne ulewy. Przygotowania do uroczystości nabrały największego blasku, nie zabrakło na wieżach starego portu pomników wywieszono flagi. Przed ratuszem powiewały wielokolorowe sztandary byłych radnych. Wewnątrz ratusza, dziedziniec i schody stanowią cudowną kępę zieleni, a na placu, wokół pomnika, wspaniałe kosze i girlandy kwiatów. Ceremonii inauguracyjnej przewodniczył pan Dujardin-Beaumetz, Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych. Podsekretarz stanu opuścił Paryż w sobotni wieczór, przybywając w niedzielę rano o godzinie 6:20. Towarzyszył mu MM. Gohier, i André Liesse, zastępca La Rochelle. Po wyjściu z wozu pan Dujardin-Beaumetz został przyjęty przez pana Landrodie, prefekta Charente-Inférieure i pana Decoula, burmistrza La Rochelle. Najpierw ceremonia odsłonięcia była poprzedzona spotkaniem w ratuszu z przedstawicielami miasta i komitetem. Burmistrz przedstawił członków Rady Miejskiej i Komisji, oraz gości Podsekretarzowi Stanu. Pan Dujardin-Beaumetz pogratulował panu Ernestowi Dubois, rzeźbiarzowi pomnika, awansu do stopnia oficera Legii Honorowej.
Przed Pomnikiem
Oficjalna procesja przybyła o trzeciej po południu na Place de l’Hôtel-de-Ville. W czasie uroczystości odsłonięcia orkiestra miejska zagrała „Marsyliankę”; następnie podniosła się zasłona posągu. Société Chorale de La Rochelle [7] zaśpiewało kantatę na cześć Jeanowi Guitonowi : [8]
„Ton beau nom, Jean Guiton, dans notre sombre histoire,
Toujours rayonnera comme un rayon de gloire.
L’altière liberté faisait battre ton coeur.
Traqué par des Français, quand c’était toi la France !.
Jusqu’au bout tu luttas contre toute espérance ;
O sublime vainent, nous te sacrons vainqueur !
Fiers Rochelais, chantons
Sa mémoire immortellr !
Honneur à La rochelle !
Honneur à Jean Guiton !(…)”
W tłumaczeniu:
„Twoje piękne imię, Jean Guiton, w naszej mrocznej historii,
Zawsze będzie świecić jak promień chwały.
Ta wzniosła wolność sprawiła, że Twoje serce biło.
Ścigany przez Francuzów, kiedy byłeś Francją!
Do końca walczyliście z wszelką nadzieją;
O wzniosła próżno, koronujemy cię na zwycięzcę!
Dumni Rochelanie, zaśpiewajmy
Jego nieśmiertelna pamięć!
Cześć La Rochelle!
Cześć Jeanowi Guitonowi!.(…)”
Po części inauguracyjnej odsłonięcia pomnika Jeana Guitona były przemówienia: [9]
Czcigodny wiceprzewodniczący Komitetu pan Alfred Vivier przekazuje pomnik burmistrzowi:
„W imieniu Komitetu Inicjatywy mam zaszczyt wręczyć gminie i burmistrzowi La Rochelle pomnik wzniesiony ku pamięci burmistrza Jeana Guitona w 1628 roku. Inaugurację tę, zaplanowaną pierwotnie na pierwsze dni października, opóźniła okrutna żałoba. W ciągu kilku minut nagła i straszna katastrofa pozbawiła Francję dużej liczby łóżek, tych walecznych marynarzy, którzy na całym świecie podtrzymują honor naszej flagi. (…) Jego pomnik znajduje się na swoim miejscu, w sercu jego starego miasta, naprzeciwko ratusza, w którym przeżył tak boleśnie chwalebne dni. 30 stycznia 1909 roku Rada Miejska La Rochelle przegłosowała wzniesienie pomnika kredyt w wysokości 10 000 franków. 22 lutego utworzono komitet, w skład którego weszli Rochellianie wszystkich wyznań i poglądów politycznych, zjednoczeni w tej samej myśli o uhonorowaniu naszego bohatera.(…)
Pan EUGÈNE DECOUT
„(…)Jego wysiłki i myśli zostały ożywione przez jednego z naszych najwybitniejszych rzeźbiarzy, pana Ernesta Dubois. Po ufundowaniu naszemu miastu wspaniałego pomnika wzniesionego ku czci „istoty sztuki i uczucia”, jakim był Eugène Fromentin, pan Dubois i jego wierny współpracownik, pan Patouillard-Demoriane, z największą umiejętnością wskrzesili „Tego wspaniałego nauczyciela energii”, którym był Jean Guiton. Nowy pomnik, za który jesteśmy wdzięczni, nie tylko przyczyni się do upiększenia naszego miasta; będzie uczył nasze dzieci piękna poświęcenia, zapominania o sobie i swoich osobistych interesach w obronie swoich idei. „W La Rochelle nie ma nazwiska bardziej popularnego niż Jean Guiton – powiedział jeden z moich poprzedników, ani bardziej historycznego człowieka w naszych wojnach religijnych niż ten nieustraszony burmistrz. Popularność Jeana Guitona wykracza daleko poza mury naszego miasta. Iluż obcokrajowców, przybywających do naszego wspaniałego ratusza, prosi przede wszystkim o obejrzenie słynnego stołu i nie mniej znanego śladu pchnięcia! A jednak i dziś, w naszych czasach tolerancji i wolności, są ludzie, którzy nie chcą oddać burmistrzowi z 1628 roku należnej mu sprawiedliwości i uparcie widzą w nim wulgarnego buntownika, awanturnika! Aby ocenić człowieka, jakim był Jean Guiton, należy, panie i panowie, cofnąć się do czasów, w których żył. Francja ledwo wyszła z długiej serii walk wewnętrznych. Zarówno katolicy, jak i protestanci dopuścili się wszelkiego rodzaju ekscesów; i aby walczyć między sobą, nie wahali się, ani jeden, ani drugi, zwrócić się do cudzoziemców.(…)”
Pan DUJARDIN-BEAUMETZ- Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych:
„ (…) Dobrze, że w miastach stoją pomniki ludzi, którzy ich czcili. Jest duszą rzeczy, jest także jednym z wielkich umarłych. Pindar śpiewał: „Dlatego zmarli muszą mieć udział w chwale, pył, który ich pokrywa, nie zagłusza hałasu wyczynów dokonywanych przez ich rasę. „ A kiedy wasze dzieci kontemplowały wizerunek Guitona, kiedy wysłuchały historii jego niezłomnej odwagi, one także będą mogły czerpać ze źródła wielkich czynów i chwały.”
Wystąpienie Podsekretarza Stanu przyjęto długimi brawami.
Od odsłonięcia pomnika upłynęło ponad 100 lat współcześnie [10] nadal można podziwiać tą postać, która umiała łączyć, a nie dzielić i przypominać o małych ojczyznach dziś tak bardzo szarpanych przez Narody Europy i polityków zapominających o służeniu. Dumny Jean Guiton zaciska prawą pięść, a lewą rękę na mieczu. Peleryna fruwająca na wietrze w La Rochelle przemawia dla pokoleń pamiętaj o swojej małej Ojczyźnie i o ziemi niczyjej pomiędzy miastem, a oblegającymi.
[1] La Rochelle to miasto w zachodniej Francji mieszczącej się w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Charente – Martine. Leży nad Zatoką Biskajską Oceanu Atlantyckiego i jest portem morskim.
[8] kantata na cześć Jeanowi Guitonowi – fragment .
[9] Przemówienia – wiceprzewodniczący komitetu pan Alfred Vivier, Pan Eugène Decout, Pan Dujardin-Beaumetz- Podsekretarz Stanu do spraw Sztuk Pięknych.
[11] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.
W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.
Ton beau nom, [1]Jean Guiton, dans notre sombre histoire,
Toujours rayonnera comme un rayon de gloire.
L’altière liberté faisait battre ton coeur.
Traqué par des Français, quand c’était toi la France !.
Jusqu’au bout tu luttas contre toute espérance ;
O sublime vainent, nous te sacrons vainqueur !
Fiers Rochelais, chantons
Sa mémoire immortellr !
Honneur à La rochelle !
Honneur à Jean Guiton !
Citoyen rochelais, tu ne voulus pour maitre
De la libre cité ni le roi ni le prêtre :
Et quand le Cardinal assiégea les remparts.
Tu crias : Haut les cœurs ! Honte éternelle au traitre
Qui t’abandonnera, cité de nos ancêtres !
Et l’on te vit brandir l’éclair de ton poignard ….
Fiers Rochelais, chantons
Sa bravoure immortelle :
Honneur à La Rochelle !
Honneur à Jean Guiton !
La France vit alors les Rochelais épiques
Seuls contre tous braver les boulets et les piques :
Mais en voyant bondir ces citoyens sans peur.
Le fer se détournait de leurs nobles poitrines,
Et l’on vit ces héros vaincus par la famine :
Tu tombas, fier Guiton, mais tu sauvas l’honneur !
Grand Rochelais, chantons
Ta défaite immortelle :
Honneur à La Rochelle !
Honneur à Jean Guiton !
Mais ton soleil couchant pour nous fut aurore,
Car le monde ébloui tout à coup vit éclore,
Titan quatre-vingt-neuf, ton radieux flambeau !
Le droit est immortel, jamais il ne succombe.
Un roi croyait alors le sceller dans la tombe :
La Rochelle mourante en devint le berceau !
Républicains, chantons
Sa victoire immortelle :
Honneur à La Rochelle
Honneur à Jean Guiton !
Aussi je veux chanter, O ma ville natale,
Ta gloire et ta beauté qu’aucune autre n’égale.
Comme leurs grands aïeux tes enfants défendront
Toujours la liberté, la sainte tolérance,
L’unissant à jamais tous les fils de la France :
Voilà l’étoile d’or qui rayonne à ton front !
Fiers Rochelais, chantons
Sa grandeur immortelle :
Honneur à La Rochelle !
Honneur à Jean Guiton !
Comme on admire en toi, mélange unique au monde,
Ton ciel bleu qui sourit, ton océan qui gronde,
Ainsi tu sais unir la force à la douceur,
Et toujours on verra, sous ton soleil qui brille,
La vigueur de tes fils, la grâce de tes filles,
Sourire à l’hôte ami et narguer l’oppresseur !
Fiers Rochelais, chantons
Sa jeunesse immortelle !
Honneur à La Rochelle !
Honneur à Jean Guiton !
JEAN DE LA GENETTE
Lors de la cérémonie d’inauguration du monument Jean Guiten, la cantate a été chantée pour la première fois par la Société Chorale de La Rochelle. L’auteur de la pièce musicale „la Jean-Guitonaise” est Jean de La Genette.
JZ
[1]Cantate en l’honneur de Jean Guiton – L’auteur de la pièce musicale „la Jean-Guitonaise” est Jean de La Genette.- Kantata na cześć Jeana Guitona.
NA SZLAKU ZATOKI BISKAJSKIEJ OCEANU ATLATYCKIEGO FRANCJA – LA ROCHELLE
W czwartkowy poranek 9 listopada przyjechałem na przystanek autobusowy w La Rochelle [1] z Paryża. Pogoda na wybrzeżu oceanu Atlantyckiego nie dopisała. Nieopodal stuletniej stacji kolejowej La Rochelle w kilka minut dotrzemy do historycznego Starego Portu, które otwierają drzwi do oceanu i piękna nadmorskich miast.
Naszą podróż możemy odbyć pieszo lub na rowerze. Najważniejszym miejscem w La Rochelle jest Stary Port [2] zbudowany w XII wieku i ufortyfikowany, będący świadkiem morskiej historii miasta. Tak też miasta pilnują strażnicy – to trzy wieże. Trzy wieże służyły jako rezydencje. Dwie wieże [3] w pobliżu to wieża Mikołaja i wieża łańcuchowa (Chaîne) w późniejszym czasie stały się więzieniem w okresie od XVI do XVIII wieku. Ostatnia wieża latarniowa jest trochę oddalona, służyła do rozbrajania łodzi przed portem, oraz pełniła funkcję latarni morskiej.
Gdy wyjdziemy na wieże to możemy zobaczyć Fort Boyard i wyspy Aix. Niewątpliwie nasza dalsza wędrówka powinna się zacząć od historycznego serca miasta pod Grosse Horloge, [4] przechodząc wejściem tego budynku znajdziemy się w najstarszej dzielnicy La Rochelle. Podziwiaj domy z muru pruskiego, alejki i arkady, sklepione tajne przejścia, rzygacze, duże hotele armatorów z XVIII wieku.
Wsłuchaj się w ton tętniącego życiem oceanicznych opowieści, spacerując wzdłuż arkad możesz powrócić na dawne stragany handlowców dziś to już w piątek i sobotę.
Wędrując przez Rue de I’Escale – to ulica wyłożona kamieniami pochodzącymi z Saint – Laurent (Kanada) te kamienie używano kiedyś do balansowania łodzi płynących z Kanady. Każda ulica to piękno starej architektury, gdy już dotrzesz Rue des Merciers najruchliwszej ulicy zacznij podziwiać styl muru pruskiego i łupków. Udaj się na rynek w Les Halles [5] znajdziesz tam duży targ. W środy i soboty rozciąga się na sąsiednie ulice. W hali znajdziesz pyszności oceanu: małże Charron, ostrygi Oleron, świeżo złowione ryby i skorupiaki. Dobierz sobie jodowany talerz i odkryj lokalne specjały: Chabichou, gratton, fagot czy galette charentaise.
Gdy już kubki smakowe zostały zaspokojone. Wyrusz dalej do pięknego ratusza możesz się tam zatrzymać na dłużej w hotelu. Ratusz [6] ten jest najstarszym działającym we Francji. Ale nie musisz odkrywać miasta sam możesz też wspólnie z przyjaciółmi z miasta wędrować na wycieczki historyczne teatralne i wyjątkowe kulinarne po rynku. Ale miasto to też kolorowa dzielnica Gabut [7] i port Minimus rozciągająca się pomiędzy akwarium, a starym portem. Dawniej to ta dzielnica była portową, gdzie można było znaleźć szopy rybackie, z kolorowymi drewnianymi domami o wpływach skandynawskich. Dziś to ulubiona dzielnica artystów graffiti. Zapraszamy na mały miejski skarb miasta „ Les promenades z ‘urbanes”. Miasto portowe to też ma swój port Minimes, gdzie Marina La Rochelle niedawno obchodziła swoje 50 – lecie jako największy port w Europie.
W listopadowy dzień wsiądź do autobusu morskiego Yelo [8]– czyli małej łodzi zasilanej energią słoneczną, aby w 20 minut popłynąć do starego portu i posłuchać miejskich opowieści. Odkrywając tajemnice miasta udaj się do Muzeum Morskiego, gdzie zapoznasz się historią i dziedzictwem morskiego miasta w tym dawną fregatę meteorologiczną. Zafascynowany dziedzictwem morskim nie zapomnij coś zjeść późnego śniadania Brunch w Fabuluos Cantine [9] znajdującej się obok. Każdego dnia zespół z La Fabueleuse Cantine odbiera wysokiej jakości potrawy od lokalnych producentów. Tak też szef kuchni Boris Fontimpe tworzy różnorodne i zbilansowane dania zawierające w swoim menu owoce warzywa, a na życzenie może też zawierać ryby, mięso, domowe desery.
Kuchnia zawsze jest oryginalna kreatywna i niepowtarzalna.
W niedzielne późne śniadanie w porze lunchu składa się z pikantnego słodkiego wegetariańskiego bufetu, gorących i zimnych napojów, czyli „Wszystko co możesz zjeść”. (Cena to 26 euro). Chociaż listopad nie zachęca do rowerowych wycieczek to możesz wybrać się zielonym szlakiem wzdłuż wybrzeża od Starego Portu do Esnandes odkrywając dzikie wybrzeże naprzeciwko wyspy Île de Ré. [10] Ta krótka wycieczka jeszcze kryje wiele tajemnic tak jak region Charente – Maritime, czy uroku Île de Ré.
[1] La Rochelle to miasto w zachodniej Francji mieszczącej się w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Charente – Martine. Leży nad Zatoką Biskajską Oceanu Atlantyckiego i jest portem morskim.
[2] Stary port – vieux port – fortyfikacja morska z trzema wieżami
[3] Dwie wieże –to Mikołaja i łańcuchowa ostatnia to latarniowa i jest oddalona.
[10] Île de Ré wyspa leży na zachodnim wybrzeżu Francji po północnej stronie cieśniny Pertuis d’Antioche i jest połączona mostem długości 2900 metrów ze stałym lądem. Wyspa ma 30 kilometrów i 5 kilometrów szerokości. Ma bogate walory turystyczne i sieć szlaków rowerowych.
[11] Jacek Źróbek – członek Archikonfraterni Literackiej od 2000 roku, podróżnik, fotograf, – udział w konkursach World Press photo, reporter pasjonat turystyki górskiej, miejskiej, pisarz, dziennikarz, Katolik blogowy redaktor parafialnego ,,Dzwonka Janowskiego” lata 2007- 2018, oraz współautor publikacji w gazecie „Co tydzień”, i innych, książkowych religijnych między innymi o Prymasie Józefie Glempie. Autor zdjęć i filmów podróżniczych.
Autor kilku wystaw. Między innymi wystawy o dekanacie Mysłowickim w 140 rocznicę istnienia.
W działalności publicznej- współpraca z Muzeum Miasta Mysłowice, dla Śląska – współpraca z Stowarzyszeniem –Solidarni 2010, oraz wspieranie patriotycznych inicjatyw dla Ojczyzny. Byłem fotografem kilku wielkich wydarzeń i uroczystości państwowych w Polsce i Europie. Moje szlaki przemierzone to południowe, północne, zachodnie, w niewielkiej część wschodnia.
NA SZLAKU ZATOKI BISKAJSKIEJ OCEANU ATLATYCKIEGO FRANCJA – LA ROCHELLE
KOŚCIÓŁ SAINT – SAUVEUR – ŚWIĘTEGO ZBAWICIELA
PIERWSZE KONSTRUKCJE SAKRALNE HISTORIA
1152 – Zgodnie z oświadczeniem papieża Eugeniusza III mnisi z wyspy Aix podejmują się budowy kościoła Saint-Sauveur (świętego Zbawiciela Jezusa Chrystusa), początkowo był pod wezwaniem świętej Magdaleny, przekształconego w parafię przez biskupa Saintes Ponce de Pons w 1217 roku.
1419 – Ten pierwszy kościół zostaje zniszczony przez pożar.
1462 – Nowy kościół rozpoczyna prace zaraz po pożarze i zostaje powiększony za panowania Ludwika XI. To „cud miasta” ekstrawaganckiego gotyku.
WYZWANIA I ODBUDOWY
1561 – W wyniku reformacji protestanckiej i buntów, które po niej nastąpiły, młodsi bracia, księża miasta, doszli do konsensusu z protestanckim konsystorzem w sprawie zorganizowania kolejnych obchodów obu kultów w Saint-Sauveur i Saint-Barthélemy (San Bartłomiej).
1568 -Burmistrz Pontard podnosi lud przeciwko katolikom.
Jego kuzyn Saint-Hermine (San Herminio) burzy kościoły, aby ufortyfikować miasto. Jedyne, co pozostało z Saint-Sauveur, to dzwonnica zachowana jako wieża strażnicza. Księża parafii wraz z innymi duchownymi miasta zostają zamknięci i ścięci w obecnej Torre de la Lanterne (Latarnia).
1627-1628 – Podczas wielkiego oblężenia La Rochelle dzwonnica umożliwiała monitorowanie spadania kul ognia wysyłanych przez napastników.
1628 – Po kapitulacji burmistrza Jeana Guitona (1585-1654) w mieście przywrócono kult katolicki.
1630 – Budowa tymczasowej kaplicy na miejscu starego kościoła.
4 maja 1648 – została erygowana diecezja La Rochelle.
1652 – Przebudowa nowego kościoła trójnawowego.
1705 – W nocy z 28 na 29 maja pożar niszczy część budynku.
1708 – Nowy okres prac: podwyższenie kościoła o 18 metrów.
1718 – Zakończenie prac i nowe dzwonnice.
1794 – W czasie rewolucji kościół zostaje wystawiony na sprzedaż i
przypadku braku nabywcy staje się magazynem Marynarki Wojennej.
1802 – Kościół ponownie służy do celów kultu.
1887-1900 – Nowa era renowacji: kaplic bocznych, organów, witraży. Budowa zakrystii.
1995 – Zamknięcie kościoła w związku z pracami konsolidacyjnymi prowadzonymi przez miasto.
2008 – Ponowne otwarcie obiektu po zakończeniu prac.
Szlakiem podróżnika -Jacka 